مهر ۲۳، ۱۳۸۴

همه ی هستی من


همه ی هستی من آیه ی تاریکیست
که ترا در خود تکرار کنان
...به سحرگاه شگفتن ها و رستن های ابدی خواهد برد

۲ نظر:

ناشناس گفت...
این نظر توسط یک سرپرست وبلاگ حذف شد.
ناشناس گفت...

مرا به گوشه خانه رها کن، فسرده دلم در این غروب پاییز